Młodzież polska z czeskiej części Śląska Cieszyńskiego miała ograniczone możliwości uzyskania wykształcenia w języku polskim. Polska prywatna szkoła nazwana imieniem Juliusza Słowackiego w Orłowej (czes. Orlová) i lekcje polskiego w czeskim kolegium nauczycielskim w Ostrawie Śląskiej nie zaspakajały jej potrzeb. Autorka przedstawia dzieje Szkoły Gospodarstwa Wiejskiego w Końskiej (czes. Konská), obecnie część miasta Trzyniec (czes. Třinec) oraz wpływu, jaki wywarła na polskie społeczeństwo na Zaolziu. Szkoła ta przygotowała dziewczęta, zarówno wiejskie, jak i miejskie do prowadzenia domu i życia w rodzinie. Oprócz umiejętności praktycznych, uczennice zdobywały wykształcenie ogólne i wzmacniały znajomość języka polskiego. Przygotowywała także do udziału w pracach społecznych ważnych dla polskiej mniejszości oraz uczyła patriotyzmu. Szkoła utrzymywała więzi z Polską, głównie poprzez wycieczki szkolne. Nauczyciele wywodzili się ze szkoły w Orłowie oraz polskich szkół wydziałowych.
Dziewczęta miały również możliwość uzyskania wykształcenia w Szkole Gospodarstwa Domowego w Orłowej, założonej przed I wojną światową i zreformowanej w 1927 r. Przygotowanie do zawodu rolnika można było uzyskać w szkołach zimowych gospodarstwa domowego. W roku szkolnym 1937–1938 na Zaolziu funkcjonowało 14 takich szkół. Do najlepszych z nich zaliczano tę w Nawsi (czes. Návsí). Istniały też szkoły przemysłowe, które przygotowywały do pracy w rzemiośle – w latach trzydziestych 20 wieku istniało ich na Zaolziu 12. Przygotowanie do zawodu handlowca można było uzyskać w Szkole Handlowej w polskiej część Cieszyna (do 1926 r.), a następnie (od 1937 r.) w czeskiej Szkole Handlowej w Orłowej, w której utworzono klasę dla uczniów polskich.