Na przełomie XIX i XX wieku we Wrocławiu i na Śląsku toczyła się debata na temat utworzenia szkoły zdolnej do przygotowania absolwentów do nowych obowiązków w rozwijającym się społeczeństwie przemysłowym. Gottlieb Ludwig Rahn, wybitny pedagog i pastor kościoła św. Bernarda, przewodził inicjatywie utworzenia takiej instytucji. Wrocławianie pomogli zebrać potrzebne fundusze. Powstała w 1825 r. Szkoła Obywatelska od 1836 r. została Szkołą Realną, a w 1882 r. podniesiono ją do rangi gimnazjum. Budynek, wzniesiony w 1825 r. pod adresem Plac Teatralny 6/7, został zaprojektowany przez Heinricha Ferdinanda Tschecha. Jego ulokowanie w ważnej części miasta oraz imponująca forma dorycka podkreślały znaczenie i prestiż nowej klasy średniej, która zapłaciła za jego powstanie.
Szkoła była popularna i stosowała progresywne podejście do edukacji, koncentrując się na takich przedmiotach jak matematyka stosowana, chemia, geografia i języki współczesne. Jej dyrektorem przez czterdzieści lat (1836–1876) był doskonały wychowawca, Caesar Albano Kletke. Jej absolwenci często obejmowali znaczące stanowiska w przemyśle i administracji. Dwóch spośród nich otrzymało Nagrodę Nobla: Gerhardt Hauptmann i Friedrich Bergius.
Po 1945 r. w budynku szkoły nadal mieściły się placówki edukacyjne. Rok 2008 przyniósł zmianę instytucji edukacyjnej na elegancki hotelu.