Na wystawie pokazano 12 z 14 śląskich dzieł gotyckich, które w 1956 r. przekazane zostały do reaktywowanych, a właściwie na nowo tworzonych – po dotkliwych stratach wojennych – zbiorów muzealnych KUL z kolekcji wrocławskiego Muzeum Archidiecezjalnego, będącego spadkobiercą i kontynuatorem działań Erzbischöfliches Diözesanmuseum Breslau. Do przekazania śląskich zabytków średniowiecznych, podobnie zresztą jak 12 stworzonych na Śląsku dzieł nowożytnych, doszło w wyniku decyzji ks. Kazimierza Lagosza, wikariusza generalnego ordynariatu wrocławskiego, w odpowiedzi na prośbę władz kościelnych.

Wśród dzieł ofiarowanych do zbiorów KUL znalazły się rzeźby drewniane – trzy związane z architekturą i osiem pochodzących z niezachowanych do naszych czasów nastaw ołtarzowych, jedno retabulum szafowe w formie tryptyku z rzeźbą w części środkowej i z obustronnie malowanymi skrzydłami oraz dwie szafy ołtarzowe wypełnione przedstawieniami rzeźbiarskimi, jedna z trójosobową grupą prezentacyjną, druga z przedstawieniem narracyjnym. Wszystkie dzieła przypisywane są czynnym na Śląsku pracowniom artystycznym, datowane na okres od drugiej połowy XV do pierwszego dwudziestolecia XVI w.

Autorka m.in. opisuje zaprezentowane na wystawie zabytki.